گزارش یک مورد نوریلمومای رتروپریتوئن

مقدمه نوریلموم(شوانوم) رتروپریتوئن از موارد نادر(5/0تا 1/2%) آن بشمار می رود(1) زیرا این تومور بیشتر در ناحیه سر و گردن و مدیاستن بروز می کند و به علت نبود نشانه مشخص بالینی، بندرت قبل از جراحی قابل تشخیص است و اغلب باعث اشتباه تشخیصی می شود. ما در اینجا یک مورد آن را گزارش می کنیم که به عنوان توده کلیوی جراحی قرار گرفت ولی تشخیص آسیب شناسی آن نوریلموم بود. گزارش بیماری بیمار زن 58 ساله ای بود که در تاریخ 23/11/84به علت درد پهلوی راست از حدود 5 ماه قبل از آن به مطب خصوصی مراجعه کرده بود. درد حالت مبهم و مداوم داشت و همراه با احساس سنگینی و بدون انتشار بود. همراه آن سابقه هماچوری، تب، لرز، و بی اشتهایی و کاهش وزن را ذکر نمی کرد. 5 سال قبل به علت نامشخص هیسترکتومی شده بود. در معاینه بیمار چاق بود و بزرگی ارگان ها و توده شکمی لمس نشد. سایر بررسی های عمومی و شاخص های آزمایشگاهی طبیعی بود. در سونوگرافی، توده توپر وهیپواکو به ابعاد حدود mm51×115ودر ct scan توده توپر با نواحی نکروز در قسمت خلفی و خارجی کلیه راست نشان داده شد. (ش-1) بیمار مورد جراحی قرار گرفت. توده به علت نداشتن تهاجم به کلیه، به آسانی از قسمت خلفی و فوقانی کلیه و لوب تحتانی کبد جدا و خارج شد. گزارش آسیب شناسی توده نوریلموم(شوانوم) بود (ش-2). شکل 1: یک توده نسبتا هموژن (well defined) با نواحی نکروز مرکزی را نشان می دهد. شکل2:سلول های دوکی شکل که اغلب به صورت پلکانی قرارگرفته اند. بحث و نتیجه گیری نوریلموم توموری نادر در رتروپریتوئن است که از نظر بالینی تشخیص قبل از جراحی آن به علت رشد آهسته و شیوع پایین و نبود نشانه های اختصاصی دشوار است مگر آن بزرگ و قابل لمس شود یا بر ارگان های مجاور فشار وارد آورد(2و3). در سونوگرافی، توده های کوچک، معمولاً توپر و هیپواکو هستند و با رشد تومور، نواحی نکروز و استحاله کیستی در آن ظاهر می شود(4). درct اسکن، به صورت توده های هموژن، هیپودنس با جدار مشخص (well-demarcated) و با رشد تومور در آن کیست دیده می شود(5). تشخیص قطعی با بررسی آسیب شناسی بعدازجراحی داده می شود. تومور، معمولاً تهاجم موضعی دارد ولی بندرت متاستاز می دهد در نتیجه پیش آگهی آن عالی ست. از جراحی غیرضروری رادیکال باید اجتناب ورزید. عود بعد از جراحی نادر است(6).